کد مطلب:172964
شنبه 1 فروردين 1394
آمار بازدید:136
آموختن و کوشش برای خارج شدن از گروه عوام
اسلام نمی پسندد كه گروهی در جهل بمانند و همیشه چشم به دیگران بدوزند، بلكه از انسان ها خواسته است در پی دانش باشند و از آن سو از
عالمان نیز پیمان گرفته است كه دانش خود را به دیگران بیاموزند.
حضرت علی علیه السلام در یك تقسیم بندی افراد جامعه را به سه گروه تقسیم می كند:
الناس ثلاثة: فعالم ربانی و متعلم علی سبیل نجاة و همج رعاع اتباع كل ناعق یمیلون مع كل ریح لم یستضیئوا بنور العلم و لم یلجؤوا الی ركن وثیق [1] .
مردم سه دسته اند: عالمان ربانی ( كسانی كه به علم پایبند بوده و بدان عمل كرده و هدایت یافته و ربانی شده اند ) ؛ جویندگان دانشی كه بر راه نجات هستند ( زیرا به دنبال هدایت و عمل بدان هستند ) و احمقانی بی سر و پا كه دنبال هر صدایی می روند و با هر بادی حركت می كنند، همان هایی كه به نور علم روشنی نیافته اند و به ستون محكمی پناه نبرده اند.
گروه اول قابل ستایشند و گروه سوم باید برای رهایی از نادانی تلاش كند و خود را به علم بیاراید و با تلاش و كوشش جزء دو دسته ی اول درآید.
جامعه ی مطلوب اسلام، جامعه ای است كه تك تك اعضای آن «خواص» باشند، خود اهل تجزیه و تحلیل مسایل بوده، براساس بصیرت موضع گیری كنند.
[1] نهج البلاغه، حكمت 147.