کد مطلب:172964 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:136

آموختن و کوشش برای خارج شدن از گروه عوام
اسلام نمی پسندد كه گروهی در جهل بمانند و همیشه چشم به دیگران بدوزند، بلكه از انسان ها خواسته است در پی دانش باشند و از آن سو از


عالمان نیز پیمان گرفته است كه دانش خود را به دیگران بیاموزند.

حضرت علی علیه السلام در یك تقسیم بندی افراد جامعه را به سه گروه تقسیم می كند:

الناس ثلاثة: فعالم ربانی و متعلم علی سبیل نجاة و همج رعاع اتباع كل ناعق یمیلون مع كل ریح لم یستضیئوا بنور العلم و لم یلجؤوا الی ركن وثیق [1] .

مردم سه دسته اند: عالمان ربانی ( كسانی كه به علم پایبند بوده و بدان عمل كرده و هدایت یافته و ربانی شده اند ) ؛ جویندگان دانشی كه بر راه نجات هستند ( زیرا به دنبال هدایت و عمل بدان هستند ) و احمقانی بی سر و پا كه دنبال هر صدایی می روند و با هر بادی حركت می كنند، همان هایی كه به نور علم روشنی نیافته اند و به ستون محكمی پناه نبرده اند.

گروه اول قابل ستایشند و گروه سوم باید برای رهایی از نادانی تلاش كند و خود را به علم بیاراید و با تلاش و كوشش جزء دو دسته ی اول درآید.

جامعه ی مطلوب اسلام، جامعه ای است كه تك تك اعضای آن «خواص» باشند، خود اهل تجزیه و تحلیل مسایل بوده، براساس بصیرت موضع گیری كنند.


[1] نهج البلاغه، حكمت 147.